พระขอมดำดิน

พระขอมดำดิน หลวงปู่ซุน เกจิในตำนานแห่ง วัดเสือโก๊ก จ.มหาสารคาม เนื้อชินเขียวอายุ100ปี ไขปานดำครบ สวยแท้ ชอบพระเก่าเกจิในตำนานทักมานะครับหรือโทร0841732332 **เมื่อท่านบวชเป็นสามเณรได้ออกธุดงศ์ไปตามสถานที่ต่างๆจนกระทั่งได้ข่าวว่ามีพระเกจิชื่อดังอยู่ที่ฝั่งลาว จึงตัดสินใจข้ามไปฝั่งประเทศลาว เพื่อฝากตัวเป็นศิษย์สมเด็จลุน แห่งแขวงจำปาศักดิ์ ผู้มีวิชาอาคมแก่กล้า เรื่องมีอยู่ว่า ในช่วงปี ๒๔๙๘-๒๔๙๙ในขณะที่หลวงปู่ซุนจำวัดอยู่ ก็มีบุคคลที่ปกปิดใบหน้าหนึ่งคน นำมะพร้าวมาด้วยสองลูก เพื่อจะมาถวายหลวงปู่ซุน(ลองวิชา) พอเดินมาถึงกุฏิหลวงปู่ซุน ก็ได้ยกลูกมะพร้าวขึ้นเหนือหัว แล้วเอาสองมือจับลูกมะพร้าวบีบมะพร้าวแตกคามือ แล้วเอามือปาดเนื้อมะพร้าวพร้อมถวายใส่มือ ให้หลวงปู่ซุน บอกหลวงปู่ซุนให้ไปจากวัด หลวงปู่ซุน เลยตอบไปว่า "สิให้ไปใสน้อพ่อออก เก่งปานนั้นติพ่อออก" พอหลวงปู่ซุนพูดจบ หลวงปู่ซุนยกนิ้วทั้งห้าพนมมือ แล้วใช้อีกมือแทงลงไปในพื้นไม้ที่อยู่กุฏิท่าน ไม้มีความหนาประมาณ ๔นิ้ว แล้วสะบัดมือจนไม้แตกเป็นสายไปถึงคนที่นำมะพร้าวมาถวายหลวงปู่ซุน ทันใดนั้นบุคคลนั้นก็กราบหลวงปู่ซุนสามครั้งแล้วเดินหนี้ไป โดยไม่หันหน้ากลับมาอีกเลย เป็นอีกคำเล่าขานที่ผมได้ยินมาจากตาผมเอง ซึ่งปัจจุบันท่านเสียชีวิตแล้ว เหลือเพียงแต่ตำนานที่ท่านได้เล่าให้ฟัง และพระคาถาที่ตาได้สั่งสอนไว้ให้ใช้ยามคับขัน วัตถุมงคลที่ตาได้จากหลวงปู่ มีรูปถ่าย เหรียญรุ่นแรก รุ่นสอง ตะกรุด สืบถอดมรดกให้น้องชายยังมีชีวิตอยู่ ของทุกชิ้นยังเหลือครบ
Cr.หน่อย กันทรวิชัย
**โจรลักวัวหลวงปู่ซุน!!
เรื่องราวที่ผู้คนเล่าขานสืบต่อกันมาเมื่อครั้งสมัยที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบัน กับเหตุการณ์โจรขโมยวัว ขอย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อครั้งนั้น ที่วัดของหลวงปู่มีวัวที่หลวงปู่เลี้ยงไว้ที่ชาวบ้านนำมาถวาย ที่ใช้สำหรับลากเกวียนหรือใช้งานอย่างอื่นภายในวัด หลวงปู่เป็นพระนักพัฒนาที่ไม่ยอมหยุดนิ่งมักหาสิ่งหนึ่งสิ่งใดทำอยู่ประจำตลอดเวลา รวมไปถึงการสร้างพระใหญ่อีกด้วย เนื่องจากในสมัยนั้นยังไม่มีความเจริญเท่าที่ควร วัวจึงเป็นพาหนะชั้นดีในการขนสิ่งของ ในค่ำคืนอันเงียบสงัดกลับมีโจรอยากลองดีมาลักขโมยวัวซึ้งเป็นพาหนะของหลวงปู่ไป ไม่ละอายแก่บาปบุญคุณโทษ เเต่เหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น โจรใจบาปเหล่านั้นไม่สามารถนำวัวออกจากวัดหลวงปู่ได้ จูงวัวรอบวัดหาทางออกไม่เจอ เดินวนรอบวัดเป็นรอยเท้าคนและรอยเท้าวัวเต็มไปทั่วบริเวณวัด สันนิษฐานว่าคงจะเดินทั่งคืนเป็นแน่ โจรใจบาปคงจะรู้ตัวว่าเจอดีเข้าให้จึงพากันหลบหนีไปเฉพาะตัวเองทิ้งวัวที่จะขโมยไปไว้ที่วัดเหมือนเดิม พอรุ่งเช้ามาพระลูกวัดและชาวบ้านต่างพากันมาดูรอยเท้าคนที่จูงวัวรอบวัดกันทังคืน สร้างความประหลาดใจต่อสายตากันอย่างมากที่มีคนมาขโมยวัวหลวงปู่ไปแต่เอาไปไม่ได้ จนกลายเป็นคำเล่าขานสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน (ข้อมูลที่มีอาจจะเรียบเรียงได้ไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่นะครับ แต่ก็พอที่จะให้ผู้ที่กำลังสนใจในเรื่องราวของหลวงปู่ได้ทราบกันไม่มากก็น้อยครับ ขอบคุณครับ)
Cr. กอล์ฟ Anupon (ขอบคุณเจ้าของข้อมูลทั้ง2ท่าน มา ณ. ที่นี่ด้วยครับ)